Krótkowzroczność (miopia)
Nazwa krótkowzroczności "miopia" pochodzi z języka greckiego (myopia = mrużyć).
Objawem krótkowzroczności jest zamazany obraz obiektów znajdujących się w dużej odległości. Obiekty mogą stawać się bardziej wyraźne przy mrużeniu oczu. Osoby mające krótkowzroczność mogą nie mieć problemów z czytaniem książek i czasopism oraz widzeniem siedzących obok nich osób czy też znajdujących się przedmiotów. Niestety obiekty znacznie oddalone wydają się rozmazane.
Krótkowzroczność występuje gdy promienie świetlne wpadające do oka nadmiernie się załamują i są ogniskowane przed siatkówką. Długość oka krótkowidza może być większa od typowej lub rogówka może być zbyt zakrzywiona. W wyniku tego obraz nie jest ogniskowany w sposób prawidłowy, tzn. na siatkówce.
Krótkowzroczność
Miejsce załamania promieni świetlnych w oku krótkowidza
Rodzaje krótkowzroczności
- krótkowzroczność osiowa (zbyt długa oś gałki ocznej).Jest rodzajem najczęściej spotykanym – rozwija się zwykle w okresie dojrzewania płciowego i osiąga ostateczny poziom między 15 a 30 rokiem życia.
- krótkowzroczność krzywiznowa (zbyt wypukła krzywizna poszczególnych elementów układu optycznego oka, zwłaszcza rogówki i soczewki).
- krótkowzroczność refrakcyjna (zbyt duży współczynnik załamania soczewki, najczęściej na skutek rozwijającej się cukrzycy lub zaćmy jądrowej).
Stopnie krótkowzroczności
- Niska krótkowzroczność – do −3,0 dioptrii (widzenie z bliska przy wadzie −3 jest komfortowe, bo nie wymaga akomodacji)
- Średnia krótkowzroczność – od −3,0 do −7,0 dioptrii
- Wysoka krótkowzroczność – powyżej −7,0 dioptrii
Do symptomów należą:
- niewyraźne widzenie przedmiotów znajdujących się daleko
- mrużenie oczu
- przemęczenie wzroku
Aby poprawić ostrości widzenia krótkowidza stosuje się okulary korekcyjne lub soczewki kontaktowe. Są to soczewki rozpraszające wklęsło-wypukłe. Ich moc optyczną podaje się w dioptriach dodając znak minus.
Można przeprowadzić również zabiegi chirurgiczne pozwalające wyeliminować konieczność noszenia okularów bądź soczewek.